Terwijl de regen in Nederland met bakken uit de lucht kwam werd er een stuk zuidelijker stevig gekoerst in de Setmana Ciclista Valenciana. Voor Anna betekende dat de eerste kennismaking van het jaar met de concurrentie en met haar eigen vorm. Die vorm was gedurende de winterse trainingskampen al mooi aangescherpt, maar er is maar een plek waar je aanvoelt of het echt klopt: in een wedstrijd. Wat dat betreft was ‘Valencia’ direct een goede graadmeter want in deze vierdaagse koers lag een uitdagend parcours op de dames te wachten.
Etappe 1: Gandia › Cullera (103k)
De eerste etappe was grotendeels vlak en voerde over 103 kilometer van Gandia naar Cullera. Dat deze etappe uit zou draaien op een massasprint was de algemene verwachting, maar een valpartij in een afdaling op ongeveer vijf kilometer voor de meet zorgde voor de nodige chaos. Gelukkig slaagde Anna erin om op de fiets – en voor de valpartij – te blijven, zodat ze met nog 12 anderen op weg ging naar de finish. Als je zelf geen topsprintster bent zijn in dat geval de prijzen vaak voor de anderen, en zo ook nu. Anna beëindigde deze 1eetappe op een keurige 6eplek. Haar ploeggenote Jip van den Bos deed het met een 3eplek nog een stukje beter.
Etappe 2: Agost › Finestrat (126k)
Een ding was bij aanvang van de 2eetappe van Agost naar Finestrat (126 kilometer) wel duidelijk: na vandaag zou het voor iedereen helder zijn hoe de zaken ervoor zouden staan. Als opwarmertje een col van de 2ecategorie, vervolgens twee cols v
an de 1ecategorie. En hoewel de stijgingspercentages misschien niet al te extreem genoemd konden worden kregen de dames met name met de Alto de Tudons in de finale een stevige brok klimwerk voor de kiezen. Ga er maar aanstaan in februari. Precies wat Anna dacht, want die voelde zich op dit terrein direct thuis. Dat de laatste 3 kilometers ook nog eens bergop lagen voordat de finish in Finestrat bereikt werd maakte het alleen maar interessanter.
Maar waarom wachten als je ook al wat eerder in de koers je benen kunt testen? De Alto de Tudons vormde voor Anna de perfecte springplank. Na 2 kilometer in de klim vertrok ze voor een solo en de rest zag haar pas na de finish weer terug. Enkel Demi Vollering en de Duitse Clara Koppenburg konden nog enigszins bij Anna in de buurt blijven, maar de bonus van 29 seconden die ze op de streep op haar naaste belagers wist te pakken was ruim voldoende om de leiderstrui te mogen aantrekken. Met glans geslaagd voor de eerste test.
Etappe 3: Valencia › Port de Sagunt (94k)
Etappe 3 was er vervolgens op papier een voor de sprinters, al moest er na 20 kilometer nog wel een colletje van de 2ecategorie bedwongen worden. In de afdaling reden er drie dames weg, waarvan uiteindelijk de Mexicaanse Salazar en de Britse Holden over wisten te blijven. In de sprint klopte Salazar vervolgens haar vluchtgenote. Anna eindigde keurig in het peloton.
Etappe 4: Betxí › Vila-real (140k)
De laatste etappe van deze Setmana Ciclista Valenciana beloofde vooraf het nodige vuurwerk. Geen meter vlak en met de nodige klimmen die meetelden voor de bergtrui. Het veld lag al snel volledig uit elkaar en in de afdaling van de derde beklimming van de dag vormde zich een kopgroep van vijf rensters. De voorsprong liep op naar drie minuten en dus was er voor de achtervolgers werk aan de winkel. De leiderstrui van Anna werd nu serieus bedreigd. Samen met Demi Vollering, die ook volle bak aan het rijden was voor podiumplaats, wist ze het gevaar te neutraliseren. Uiteindelijk finishte Anna in een achtervolgend groepje op de 10 plaats. Ruim voldoende om de eerste koers van het jaar als eindwinnares af te sluiten.
Comments